Se også Ìgalle (subst.), Çgalle (subst.), Ègalle (adj., subst.), ¢galle (verb.), Àgalle (verb.)
verb.
[< Çgal 5]
_ kun i flg. forb.: galle sig. hand Ágalle sæj = han er gal, vred, ærgrer sig. *AlsOrdsaml.62.