brå·bøjet

brådem

Se også bråte (subst.), Ìbrøde (subst.), Ìbrøde (subst.), ¢brøde (verb.), ¢brue (verb.)

bråde

verb.

[jf. vestnordisk brá(Ûa), norsk dialekt brå (= glimte, blinke)]

de ¡brò·r ¡få m¶è = det foresvæver mig. *AEsp.Læsø.

brå·bøjet	brådem
Sidens top