verb.
[< Àfor´ 2, Çbygge 1.1; spor. i Nørrejy]
_ kun i flg. forb.: for¡bygge sig = bygge dyrere, end man har råd til. mej fòòr få¡bøge sæ på i nytj rålling = min far forbyggede sig på et nyt stuehus. AEsp.VO.