døningdønse

Se også Ìdynge (subst.)

dønning

subst. _ døneµ, döneµ alm.; spor. skrevet *dynning _ genus: mask./fk. (K 7.2) alm.; fem. $Læsø. _ plur.: ´er (K 6.2).

[spor. afhjemlet]

= rigsm. (ved stranden).

døningdønse
Sidens top