be¡skedenbe¡skedens

be¡skedenlig

adj. _ *beskienle

[syn.: be¡skedens 2]

= god til at begå sig; høflig. haan æ beskienli nok, Drengi (= han er beskedenlig nok, drengen), dvs. kan klare pænt for sig. *NSamsø.

be¡skedenbe¡skedens
Sidens top