bøffelbøg

bøfle

verb. _ præs.: bøfèÏèr _ præt.: bøfè¬tj

[< bøffel; Fjolde]

_ kun i flg. forb.: bøfle ¡an/¡om. hañ bøfè¬tj mæ ¡an = han overfusede mig; hañ bøfèÏèr ¡om mæ ªham = han jager, kommanderer med ham. $Fjolde.

bøffelbøg
Sidens top