ÌknurkÈknurk

Se også Ìknurk (subst.), Èknurk (subst.)

Çknurk

subst. _ knork

[af uvis opr.]

= lille, hård, tør frugt. *KærH (Vends) (AEsp.VO.V.75). \ (også:) knork = gammel, indtørret mand, knark. *KærH (AEsp.VO.V.75).

ÌknurkÈknurk
Sidens top