hvege·vindÌhvej

hvege·vorn

adj.

[< Çhvege 3.2; spor. i Thy´NØ, Him´NV og MØJy´S; syn.: hvege·sindet]

= ubeslutsom, vægelsindet. hvegvurn, ¨ vil snart Et, snart et Andet. HBrøchner.ca.1810.

hvege·vindÌhvej
Sidens top