finkefinkel·jokum

finke·bur

subst.

[1613: Finkebuur Ribe (Grønlund.HE.87); jf. Kalkar. og ODS.; forældet]

= fængsel. æ han inno i æ Finkbuhr = er han endnu i fængslet. *Ribe (Foersom.L.26). *Sønderjy (Molb.61).

finkefinkel·jokum
Sidens top