dikke·værkdiks·passer

Se også dingle (verb.)

dikle

verb. _ dikèl diklèr dikè¬t dikè¬t

[< Ìdikke; Sall (F.) og Fjends (Aakj., i flere værker)]

= kilde. Solen leger i Mosens Dam / og dikler i Nakken Kræn Drejler. Aakj.VVF.87.

dikke·værkdiks·passer
Sidens top