blege·haveblegen

blege·jord

subst.

[< Ìblege]

= kalkholdig jord. *Vends (Milling.1829). ¡ble·©ªju¶è de æ ¡kriÛªju¶e (= kalkjord). *$Storvorde.

blege·haveblegen
Sidens top