Ìbange |  banges | 
Se også Ìbange (adj.)
verb. _ udtales som »Ìbange.
1) = gøre bange. *AEsp.VO.
2) = frygte; være/blive bange [spor. i NJy, Him samt Midtjy´M og ´Ø] a baanger ett = jeg frygter ikke. NBlich.VP.150. Da var Mine ogsaa bleven saa svag, at de bangede for hendes Liv. JKattrup.J.25.
 Ìbange |  banges | 
| Sidens top | |