hjage¡riÌhjal

hjaget

adj. _ hja·©è

[< Ìhjage 2; Læsø]

= kåd, fjantet; vild (i leg). hon er så hja·©è = hun flyver og farer og får ingensteds fat. HalsSg. nær han saan kam hjem om Nætten, saa va han aalti saa hjaged, aa saa vild han vi sku daans = når han sådan kom hjem om natten, så var han altid så kåd, og så ville han, vi skulle danse. Læsø.

hjage¡riÌhjal
Sidens top