hjafle·værkÌhjag

hjafling

subst. _ hjaflèµ

[< Ìhjafle 1]

= uordentlig person. *$Ræhr. \ (hertil, i forb. med »Çen:) æn hjaflèµs´jæn¶ = en Hjaflings´én (= d.s.). *Skyum.Mors.I.271. *MorsNH.

hjafle·værkÌhjag
Sidens top