Se også Çhø·brum (subst.)
subst.
[< Ìbrum 1; spor. i Nørrejy]
= frø af hø, stråstumper etc. Hjøbrom¶ = Frø og Blade af Høet, som i rigt Maal falder af ved Gævlingshullet (jf. Çgævling), naar Høet køres ind. MØJy.