guld·bygguld·fugl

guld·fisk

subst.

[spor. i Fjends, MØJy og SVJy; syn.: guld·fugl]

(overført) = rig person. ¡dæ· ¡fæk han ¡ræt en ¡gu¬·ªfesk _ han blöw ¡ri¿© ¡gywt = der fik han fat i en rigtig guldfisk, han blev rigt gift. $Ål.

guld·bygguld·fugl
Sidens top